13 Ocak 2019 Pazar

Hz. Muhammed'in Hayatı Özet


Hz. Muhammed’in Hayatı
Sevgili Peygamberimiz 20 Nisan 571 Pazartesi günü Mekke’de doğdu. Babası Abdullah, annesi Âmine, dedesi Abdülmuttalip, büyük babası Vehb, babaannesi Fatıma, anneannesi ise Berre’dir. Doğduktan sonra 4 yaşına kadar sütannesi Halime’nin yanında, bundan sonra 2 yıl boyunca da annesi Âmine’nin yanında kaldı. 6 yaşında iken annesi onu akrabalarıyla tanıştırmak ve babası Abdullah’ın kabrini ziyaret etmek için Medine’ye götürdü. Hz Âmine, kocası Abdullah’ın kabrini ziyaret etti. Âmine dönüşte Ebva denilen yerde hastalanıp vefat etti ve orada toprağa verildi. Bu sırada yolculukta kendileriyle birlikte olan Ümmü Eymen onu Mekke’ye ulaştırdı ve dedesine teslim etti. 6 yaşından 8 yaşına kadar dedesi Abdulmuttalib’in yanında kaldı. O da ölünce, vasiyeti üzerine amcası Ebu Talibin evine taşındı. 13 yaşından itibaren amcaları ile birlikte ticarete katıldı. Uzun bir süre bu işle meşgul oldu ve bu alanda doğrulukla, dürüstlükle tanındı.
Henüz 20 yaşında iken hırsızlık, gasp, eşkıyalık, zulüm ve haksızlıklara karşı bir tedbir almak amacıyla bazı Mekkelilerin oluşturduğu Hılf-ul fudül (Erdemliler Topluluğu) adlı kuruluşa katıldı. 25 yaşına geldiğinde Hz Hatice ile evlendi. Hz. Haticenin onunla evlenmeye karar verişinde Sevgili Peygamberimizin “el-Emin: Güvenilir, dürüst” olarak tanınması birinci derecede rol oynamıştı. 35 yaşına geldiğinde Ka’be hakemliği yaptı; Ka’be’nin tamiri sırasında Haceru’l-esved’in (Karataş) yerine konulması sırasında ortaya çıkan anlaşmazlığı, taşı bir yaygı üzerine koyup tüm kabile reislerine taşıtmak suretiyle giderdi, böylece kabileler arasında çıkabilecek bir kavgayı önlemiş oldu. 

Peygamber Efendimiz 40 yaşlarına yaklaştığında kendisinde insanların arasından uzaklaşıp kırsal alana çıkmak, yaratılışın ve evrenin inceliklerini düşünmek arzusu uyandı Bu nedenle belli sürelerde Nur dağındaki Hira mağarasında kalmaya başladı. 40 yaşında iken 610 Ramazan ayında bir gün Cebrail geldi ve vahiy süreci başlamış oldu. İlk vahiy edilen ayetler, “Yaratan Rabb’inin adıyla oku!” diye başlıyordu Böylece Yüce Allah tarafından Peygamberlikle görevlendirilmiş oldu. Peygamber Efendimizin İslam davetine evet diyerek ilk inanma şerefine Hz Hatice, Hz Ali, Hz Zeyd b Harise ve Hz Ebu Bekir eriştiler. Bunları Hz Osman, Abdurrahman b Avf, Sa’d b Ebi Vakkas, Talha ve Zübeyr Hazretleri takip ettiler. Peygamberliğin ilk altı yılı dolarken Hz Hamza ve Hz Ömer gibi yiğitlik ve cesaretleriyle tanınan zatlar Müslüman oldu. 

10. Peygamberlik yılında peş peşe Hz Hatice ve Ebu Talib (hüzün yılı) ölünce düşmanların eza ve cefaları bir kat daha arttı.  Çünkü bunlar hatırlı insanlardı, çevreleriyle Peygamberimize destek veriyorlardı Bu sırada Hz Peygamber, dış destek sağlamak amacıyla Taife gitti. Ne var ki Taifliler İslam’ı kabul etmediler, Hz Peygamber’e destek vermediler, üstelik onu taşlattılar, üstü başı kan içinde kaldı, Taif dışında bir bağa sığınarak taşlanmaktan kurtulabildi. Ardı arkası kesilmeyen bu sıkıntılar devam ederken aynı günlerde sevgili Peygamberimiz Miraç’ta Yüce Allah’ın huzuruna yükseltildi ve ilahi buyrukları, aracı olmaksızın dinlenme ve alma imkânına kavuşturuldu. Bütün zorluklara rağmen Hz Peygamber İslam’ı tebliğ çabalarını sürdürüyordu. Birer yıl arayla 1. ve 2. Akabe Biatları yapıldı. Bunu izleyen zaman diliminde Yüce Allah’ın izni ve buna bağlı olarak Hz Peygamber’in müsaadesi üzerine Müslümanlar Mekke’den Medine’ye göç ettiler. İslam tarihinde buna “hicret” denilmiştir. En sonunda Sevgili Peygamberimiz de Hz Ebu Bekir ile Medine’ye göç etti. Efendimiz (sav) Medineli Müslümanlar yani Ensar/Yardımcılar ile Muhacirler/Göçmenler arasında kardeşlik kurdu. Puta tapıcılarla Müslümanlar arasında Bedir, Uhud, Hendek gibi savaşlar oldu. Hz Peygamber’in sağlığında İslam elçisi dokunulmazlığı olduğu halde elçileri öldüren ve Medine’ye saldırmayı tasarlayan Hıristiyanlara karşı da Mute ve Tebük seferleri düzenlendi, 630 yılında Mekke fethedildi. Hz Peygamber, çıkmaya mecbur olduğu vatanına üstünlük sağlayarak ve genel af ilan ederek girdi. Peygamber Efendimiz, 632 yılında hac esnasında Mekke’de Arafat’ta yüz binden fazla Müslüman’a bir konuşma yaptı. İslam düşüncesinin bir özeti olan ve insan hakları bakımından çok mükemmel ilkeler içeren bu konuşma İslam tarihinde “Veda Hutbesi” diye anılmaktadır. İslamiyet’i sabırla, azimle, cesaretle, insanlara ulaştıran Sevgili Peygamberimiz, 8 Haziran 632 Pazartesi günü hayata gözlerini yumdu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder